نامه‌ای از «جمعیت مذهب جعفری» در شکایت از «چند نفر زن لخت و عور» که هر شب در «کافه پارس» «موجب گمراهی جوانان شیعه‌مذهب می‌شوند.»
برچسب: یادداشت‌های راوی
پروانه: شبهای تهران (مجموعه ترانه‌ها)
در کنار حضور «سرود ملی» که از قرار مثل «پرچم» کشور، جایگاهی ویژه و رسمی دارد و از آداب و تشریفات هر مملکت به‌شمار می‌آید، «اشعار وطنی» یا سروده‌هایی که شاعران در طول تاریخ ادبیات هر کشور در تعریف و ستایش از مرز و بوم میهن سروده‌اند نیز وجود دارد.
نماد و نشانه‌های مذهبی در ترانه‌های ایرانی
از اولین ترانه‌هایی که در آن اشاره‌ای به نشانه‌های مذهبی شده است، ترانه‌ای با صدای پوران شاپوری بود که می‌گفت: (ز دامن گلدسته‌ها، در این غروب جانفزا، پیچید صدای «اللهُاکبر»). این اشاره به بانگ اذان از سر گلدسته، و مخصوصا آن «اللهُاکبر» همراه با ساز و آواز و صدای زن، مورد اعتراض جامعه‌ی روحانیت قرار گرفت. دست اندر کاران، دست به کار شدند و آن بخش از ترانه را عوض کردند. شد: (به گوشم از گلدسته‌ها، در این غروب غم‌فزا! آید صدایی، بانگی دلارا.) که آن را الهه خواند.
بیچاره سیف‌الله!
نمونه‌ای از «گزارش‌نویسی» در مطبوعات دهه‌ی سی است. خواندنش خالی از لطف نیست، نگرانی خبرنگار از وضعیت بیچاره سیف‌الله چهارده ساله که در زندان شیره و تریاک به او نمی‌رسد و خماری خواهد کشید! البته از سر همدری! و درک درستی است که از حال این نوجوان دارد.
* * *
مهدی اخوان‌ثالث در پست و بُلند زندگی
مهدی اخوان‌ثالث (م. امید) یکی از چند نام ماندگار در شعر و ادبیات معاصر است. در کارنامهٔ هنری او، از سرودن غزل در سبک کلاسیک ، نقد و پژوهش، نویسندگی و اجرای برنامه‌های ادبی در رادیو، تا نگارش داستان برای نوجوانان دیده می‌شود، اما بیشتر با شعرهایی که به شیوهٔ نیمایی سروده شناخته شده است.
عمران صلاحی: به تو (صدای شاعر)
عمران صلاحی را بیشتر در مقام نویسنده و پژوهشگری در حوزه‌ی طنز می‌شناسند. در چند مجموعه شعری که از او به چاپ رسیده اما سروده‌هایی را می‌خوانیم که در فضایی دور از طنز، جلوه‌‌ی دیگری از شخصیت و توان ادبی او را نشان می‌دهد.
حسین قوامی: سرگشته (تو ای پری کجایی!؟)
سرگشته
شعر: هوشنگ ابتهاج (سایه)
آهنگ: همایون خرم
تنظیم آهنگ: جواد معروفی
خواننده: حسین قوامی
مهدی اخوان‌ثالث ـ پایانم دیشب (گروه همسفران)
حدود بیست سالی پیش (دقیقا اسفند ماه سال ۱۳۷۴) یادداشت کوتاهی از «مرتضی کاخی» در ماهنامهٔ «دنیای سُخن» (شماره ۶۸، صفحهٔ ۳۵) به‌چاپ رسید که خبر از انتشار مجموعه‌ای منتخب از اشعار چاپ شدهٔ «مهدی اخوان‌ثالث» می‌داد. در آن یادداشت، همچنین به دوستداران شعر «م. امید»، نوید انتشار چند شعر منتشر نشده هم داده شده بود:
پوران: زندگی آی زندگی (مجموعه ترانه‌ها)
کمتر کسی از علاقه‌مندان به موسیقی ایرانی را می‌بینید که «پوران» را نشناسند و ترانه‌ای از او به‌یاد نداشته باشد. اگر اهل موسیقی سنتی و به اصطلاح اصیل ایرانی باشد حتما از تصینف‌های او در برنامه‌ٔ وزین گلها به‌یاد دارد و اگر دوستدار «پاپ ایرانی» دهه‌ٔ پنجاه، یکی دو سه چند تایی از ترانه‌های پُر شنونده‌ی آن روزگار را که با صدای او مشهور شد.
پوران: تکدرخت (مجموعه ترانه‌ها)
«طوفان از من چه شاخه‌ها شکسته»
(پیشینۀ ترانۀ «تکدرخت» و ریشه‌های آن)