«حسین منزوی» از جمله شاعران صاحب سبک در ادبیات معاصر ایران است. نمونه‌اش «غزل ششم» از مجموعه شعر «حنجره‌ٔ زخمی تغزل». او شانزدهم اردبیهشت ۱۳۸۳، در پنجاه و هشت سالگی درگذشت. سالی پیش از آن اما چند سروده از اشعارش را با صدای خود در استودیوی انتشارات «دارینوش» ضبط کرده بود. آن صدا و سروده‌ها سالی پس از مرگ او با نام «شوکران‌نوش» انتشار یافت. «زمزمه» یکی از آن اشعار در این مجموعه‌ی شنیداری بود.
پروانه‌ای در مشت
کلام و دکلمه: ایرج جنتی‌عطائی
آهنگ و تنظیم: شوبرت آواکیان
ترانه‌خوان: ابراهیم حامدی (ابی)
جنگل
شعر و دکلمه: ایرج جنتی‌عطایی
آهنگ: بابک بیات
خواننده: داریوش اقبالی
چه کسی می‌خواهد من و تو ما نشویم
شعر و صدای: حمید مصدق
آهنگ: سیمون
خواننده: ستار
ادامه خواندن حمید مصدق: من اگر بنشینم، تو اگر بنشینی (صدای شاعر)
با این‌که «فریدون مشیری» این شعر را برای خوانده شدن به‌شکل ترانه نسروده بود ولی چنان مورد پسند اهل موسیقی واقع شد که بعدها چند اجرای متفاوت با صدای خوانندگان مختلف از آن ساخته و اجرا شد.
باج
شعر و دکلمه: شهیار قنبری
آهنگ: فریبرز لاچینی
ترانه‌خوان: ستار
بهانه
ای عشق همه بهانه از توست
من خامُشم، این ترانه از توست
