نامه‌ای از «جمعیت مذهب جعفری» در شکایت از «چند نفر زن لخت و عور» که هر شب در «کافه پارس» «موجب گمراهی جوانان شیعه‌مذهب می‌شوند.»
پروانه: شبهای تهران (مجموعه ترانه‌ها)
در کنار حضور «سرود ملی» که از قرار مثل «پرچم» کشور، جایگاهی ویژه و رسمی دارد و از آداب و تشریفات هر مملکت به‌شمار می‌آید، «اشعار وطنی» یا سروده‌هایی که شاعران در طول تاریخ ادبیات هر کشور در تعریف و ستایش از مرز و بوم میهن سروده‌اند نیز وجود دارد.
شهیار قنبری (صدای شاعر) قلب: مارتیک
قلب
شعر و دکلمه: شهیار قنبری
آهنگ: مارتیک
تنظیم: تیگران ساکیان
خواننده: مارتیک
فروغ فرخزاد: هدیه (مجموعه ترانه‌ها)
هوشنگ ابتهاج: یادگار خون سرو (مجموعه ترانه‌ها)
در این مجموعه ترتیب قرار گرفتن ترانه‌ها بر اساس حروف الفبا و نام خواننده است.
یادگار خون سرو
دلا دیدی که خورشید از شب سرد
چو آتش سر ز خاکستر برآورد
زمین و آسمان گلرنگ و گلگون
جهان دشت شقایق گشت ازین خون
نگر تا این شب خونین سحر کرد
چه خنجرها که از دلها گذر کرد
ز هر خون دلی سروی قد افراشت
ز هر سروی تذروی نغمه برداشت
صدای خون در آواز تذرو است
دلا این یادگار خون سرو است
تهران ـ ۱۹ آبان ۱۳۵۸
از مجموعه «یادگار خون سرو»
* * *
یادنامه‌ی «هوشنگ ابتهاج» (سایه)
* * *
ایرج جنتی‌عطایی: به من چه!؟ (صدای شاعر)
کلام و دکلمه: ایرج جنتی‌عطایی
آهنگ: بیژن مرتضوی
خواننده: بیژن مرتضوی
فروغ فرخزاد: عصیان (مجموعه ترانه‌ها)
نماد و نشانه‌های مذهبی در ترانه‌های ایرانی
از اولین ترانه‌هایی که در آن اشاره‌ای به نشانه‌های مذهبی شده است، ترانه‌ای با صدای پوران شاپوری بود که می‌گفت: (ز دامن گلدسته‌ها، در این غروب جانفزا، پیچید صدای «اللهُاکبر»). این اشاره به بانگ اذان از سر گلدسته، و مخصوصا آن «اللهُاکبر» همراه با ساز و آواز و صدای زن، مورد اعتراض جامعه‌ی روحانیت قرار گرفت. دست اندر کاران، دست به کار شدند و آن بخش از ترانه را عوض کردند. شد: (به گوشم از گلدسته‌ها، در این غروب غم‌فزا! آید صدایی، بانگی دلارا.) که آن را الهه خواند.
صمد بهرنگی، شغل: آموزگار
کارت شناسایی آموزگار «صمد بهرنگی»، صادره از وزارت فرهنگ [آموزش و پرورش] آذرشهر
فروغ فرخزاد: اندوه‌پرست (مجموعه ترانه‌ها)
اندوه‌پرست (کاش چون پاییز بودم)
شعر: فروغ فرخزاد
آهنگ: حسینعلی ملاح
تنظیم آهنگ: مرتضی حنانه
خواننده: رامش