هجوم
سیاوش کسرایی
(صدای شاعر)
سیاوش کسرایی: ره‌آورد (صدای شاعر)
سیاوش کسرایی: شاعر (صدای شاعر)
یادنامه‌ی «فریدون مشیری»
فریدون مشیری
سی‌ام شهریور ۱۳۰۵ ـ سوم آبان ۱۳۷۹
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ (مجموعه ترانه‌ها)
چند بیت از غزل مشهور «حالا چرا» به دست‌نوشتهٔ شاعر
از اشعار «محمدحسین شهریار» مجموعه‌ای درهم و پُر و پیمان باقی مانده که چند سروده از آن برای عام و خاص شناخته‌شده و در خاطره‌ها مانده است. در حافظهٔ جمعی ما، نام «شهریار» با یاد آوردن ابیاتی از چند غزل او همراه است. مشهورترین‌شان شاید همین غزل «حالا چرا؟»
ادامه خواندن آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ (مجموعه ترانه‌ها)
حکایت تک‌چهره‌ی «اردشیر محصص» به روایت «هادی شفائیه»
اردشیر محصص
هیجدهم شهریور ۱۳۱۷ ـ هیجدهم مهر ماه ۱۳۸۷
ادامه خواندن حکایت تک‌چهره‌ی «اردشیر محصص» به روایت «هادی شفائیه»
از «جمعه» تا «جمعه» (تاریخچه‌ی ترانه جمعه)
در مجموعۀ ترانه‌های خوانده و اجرا شده ـ از آغاز تا امروز ـ ترانه‌های ماندگاری نیز هست که به نوعی با بخشی از تاریخ سیاسی ـ اجتماعی دوران ما، یا با دوره‌ای از جوانی و خاطرات ما پیوند دارد و هنوزا هنوز همپای یاد و خاطره‌های ماست.
سیاوش کسرایی: بهانه (مجموعه ترانه‌ها)
بهانه
سرودۀ: سیاوش کسرائی
دکلمۀ شعر از: فخری نیکزاد
آهنگ ترانه: جواد معروفی
ترانه‌خوان: عهدیه [بدیعی]
برنامۀ گلهای تازه شماره ۱۵، اسفند ۱۳۵۱
سیاوش کسرایی: هوای آفتاب (صدای شاعر)
دلم هوای آفتاب می‌کُند
سروده: سیاوش کسرایی
موسیقی: نوید دهقان
آواز خوان: سالار عقیلی
شمعی بیافروزیم (نگاهنگ)
بهتر است به جای لعنت فرستادن به تاریکی، شمعی بیافروزیم.
(کنفوسیوس)