دقیقا ۶۰ سال پیش در چنین روزی (۱۱ مرداد ماه ۱۳۴۱) صمد بهرنگی به درخواست دوستی برای یادگاری ابیاتی از شعر «کاروان» [گالیا] سروده‌ی هوشنگ ابتهاج (ه.الف. سایه) را نوشته است. (گفتی که چیزی در این دفتر بنویسم تا بماند یادگار!)
ادامه خواندن شعری ماندگار از «سایه» و خطی به یادگار از «صمد بهرنگی»
کارت شناسایی آموزگار «صمد بهرنگی»، صادره از وزارت فرهنگ [آموزش و پرورش] آذرشهر
قصه‌ی درخت هلو
کارگردان: حسن تهرانی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۵۰
«ماهی سیاه کوچولو»
نوشته: صمد بهرنگی
موسیقی: اسفندیار منفردزاده
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۵۰
ادامه خواندن صمد بهرنگی: ماهی سیاه کوچولو (شنیداری) (کانون پرورش فکری)
ماهی سیاه کوچولو
نویسنده: صمد بهرنگی
تصویرگر: فرشید مثقالی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۴۷
ادامه خواندن صمد بهرنگی: ماهی سیاه کوچولو (نوشتاری) (کانون پرورش فکری)
صمد بهرنگی در نهم شهریور ۱۳۴۷ (در سن ۲۹ سالگی) در رود ارس، در ساحل روستای «شام‌گوالیک» [کاوانی] غرق شد و جسدش را چند روز بعد در ۱۲ شهریور در نزدیکی پاسگاه «شُتربان» (چند کیلومتری محل غرق شدنش) از آب گرفتند. جنازه‌ٔ او در گورستان«امامیه» در تبریز دفن شده است.
قصۀ «ماهی سیاه کوچولو» یکی از شناخته‌ترین داستان‌های «صمد بهرنگی» است. شناخته‌ترین از این بابت که تا به‌حال به چندین زبان دیگر ترجمه و منتشر شده است.
از غلامحسین ساعدی، نوشتاری بلند در معرفی صمد بهرنگی وجود دارد که اول‌بار در اولین سال انتشار کتاب جمعه به سردبیری احمد شاملو با عنوان «رو در رو یا دوش به دوش» منتشر شد. [شماره ۶ پانزدهم شهریور ماه ۱۳۵۸ صفحۀ ۱۰ تا ۲۶]. بخش کوتاهی از این نوشته را با صدای خود او بشنوید که از همدل و همزبان خود می‌گوید:
بهروز دولت‌آبادی (ب. چای‌اوغلو) را یادتان هست؟ رفیق و همراه صمد. عاشیقی که در رثای دوست، با سوز و زخمه‌های ساز و صدایی زخمی و زار، «نه یازوم صمد» را خواند و نواخت.
رودخونه‌ها
شاعر: محمدعلی بهمنی
آهنگ: صادق نوجوکی
تنظیم آهنگ: ناصر چشم‌آذر
خواننده: رامش (آذر مُحبی)