شعر «دلم گرفته» را «سیمین بهبهانی» در اردیبهشت ۱۳۶۱ سروده است. امسال [۱۴۰۱] چهل سال از عمر این سروده می‌گذرد.
دسته: چند خط و یک نشان
یادبود پنجمین سالگرد پیوند پروانه و داریوش فروهر
پروانه و داریوش فروهر در تاریخ سوم اردیبهشت سال ۱۳۴۰ با هم ازدواج کردند. این عکس و متنِ پشت‌نویسِ آن دستخط پروانه فروهر در پنجمین سالگرد پیوند آن دو است. داریوش فروهر در این تاریخ در زندان قصر زندانی بود.
ادامه خواندن یادبود پنجمین سالگرد پیوند پروانه و داریوش فروهر
یاد «فروغ» در خط و خاطره‌ی «گلستان»
این تصویر از دست‌نوشتهٔ «ابراهیم گلستان» اولین بار در سایت فرهنگی «سه‌پنج» منتشر شد؛ با این توضیح که: «متن اندک زمانی بعد از مرگ فروغ فرخزاد نوشته شده است و تایید کنندهٔ علاقهٔ شدید [ابراهیم] گلستان به فروغ، و نشانگر اندوه‌اش از مرگ زود هنگام اوست.»
«فروغ فرخزاد» نام دبستان روستای «آهو»
«آهو» نام روستایی در پنج کیلومتری شمال «آشتیان» در استان مرکزی است که از شمال به «تفرش» می‌رسد. قنات‌های آب روان دارد و اینطور که می‌گویند در ایام ماضی نیز دشت‌های سرسبزش مرتع آهوان بوده است. در روزگاری نه چندان دور اما از قرار در این روستا دبستانی هم به نام «فروغ فرخزاد» وجود داشته است. سند آن، همین اطلاعیه‌ی «دفتر امور اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی» در خطاب به «سرکار سرهنگ محمد فرخزاد» در ششم شهریور ماه سال ۱۳۵۰. (پدر فروغ، نظامی و متولد تفرش بود.)
یاد و خاطره‌ای از عزت‌الله انتظامی
«عزت‌الله انتظامی» بازیگر توانا و نام‌آشنای تئاتر و سینمای ایران است. خاطره‌ی او از ایفای نقش ژاندارم در فیلم «صادق کُرده» ساخته‌ی «ناصر تقوایی» خواندنی و قابل تأمل است. یادش گرامی باد.
عکسی از «قمر» در پیشواز از مرگ!
قمرالملوک وزیری است. در این عکس ۱۹ سال سن دارد. هفته‌ای پیش از اجرای اولین کنسرت او در گراندهتل لاله‌زار که خبرش در شهر پیچیده. می‌گویند: «فقط این نیست که او «زن» است و آواز می‌خواند، که از قرار بدون حجاب هم بر صحنه ظاهر خواهد شد.» و پیغام‌های تهدید که: «زنهار! که به حکم شرع می‌کُشیم تو را». سال ۱۳۰۳ است. دوره‌ی سلطنت احمد شاه قاجار است و هنوز یازده سالی مانده به اعلام رسمی کشف حجاب در ایران.
شعری ماندگار از «سایه» و خطی به یادگار از «صمد بهرنگی»
دقیقا ۶۰ سال پیش در چنین روزی (۱۱ مرداد ماه ۱۳۴۱) صمد بهرنگی به درخواست دوستی برای یادگاری ابیاتی از شعر «کاروان» [گالیا] سروده‌ی هوشنگ ابتهاج (ه.الف. سایه) را نوشته است. (گفتی که چیزی در این دفتر بنویسم تا بماند یادگار!)
ادامه خواندن شعری ماندگار از «سایه» و خطی به یادگار از «صمد بهرنگی»
چهره‌ای دیگر از «فروغ» بی‌نقاب
از گذشته و زندگی فروغ فرخزاد بسیار نوشته‌اند. «اسیر»ی که به «عصیان» خود را از پس «دیوار» بیرون و «تولدی دیگر» یافت. فروغ اما جز آنچه که همگان در باره‌‌ی او می‌دانیم چهره‌های کمتر دیده‌شده‌ی دیگری هم داشته که آن را در خاطرات به یاد مانده از او می‌توان دید. فروغ در مقام انسانی دردآشنا و همدلی‌هایی به شیوه‌ی خودش.
خاطره‌ای از دیدار غلامحسین ساعدی و بزرگ علوی
در تابستان سال ۱۹۸۴ [۱۳۶۳] [غلامحسین] ساعدی تلفن کرد و خبر داد که بزرگ علوی از سوئیس به پاریس می‌آید و سه چهار روزی مهمان او خواهد بود. از من خواست که در آن مدت سر کار نروم و تمام وقت با او باشم که به تنهایی از عهده‌ی پذیرایی او برنخواهد آمد. روز موعود ساعت ۹ صبح به خانه‌ی ساعدی رفتم.
افسانه‌ی تلخ مردی که رنج می‌برد!
حکایت ترانه‌ی «افسانه‌ی تلخ» سروده‌ی «فروغ فرخزاد» با صدای «الهه» و «مینو جوان» در فیلم «مردی که رنج می‌برد» ساخته‌ی «محمدعلی جعفری» در دهه‌ی سی خورشیدی.