کلام و صدا: اخوان‌ثالث
موسیقی: فریدون شهبازیان
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۵۲
پیشینه‌ی ضبط و انتشار صدای شاعران معاصر در دکلمه‌ی سروده‌هایی از خود به نیمه‌ی دوم دهه‌ی پنجاه می‌رسد. امری که به ابتکار «احمدرضا احمدی» در «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» شکل گرفت. از جمله اولین مجموعه‌هایی که در آن سال‌ها با عنوان «صدای شاعر» منتشر شد، یکی هم سروده‌هایی از «اخوان ثالث» با صدای خود او بود.
* * *
آنجا بگو تا کدامین ستاره‌ست
که شب‌فروز تو خورشید پاره‌ست؟
* * *
نشسته در کنارم، اشک بارد شب.
من این می‌گویم و دنباله دارد شب.
* * *
آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر؛ با آن پوستین سردِ نمناکش.
* * *
قاصدک
ابرهای همه عالم شب و روز
در دلم می‌گریند.
* * *
زمستان
تگرگی نیست، مرگی نیست.
صدایی گر شنیدی، صحبت سرما و دندان‌ست.
* * *
خوشا با خود نشستن، نرم‌نرمک اشکی افشاندن،
خوشا پیمانه‌ای، دور از حریفان گران‌جانی.
* * *
دریچه‌ها
نه مهر فسون، نه ماه جادو کرد،
نفرین به سفر، که هرچه کرد او کرد.
* * *
ای درختان عقیم ریشه‌تان در خاکهای هرزگی مستور،
یک جوانه‌ی ارجمند از هیچ‌جاتان رُست نتواند.
* * *
فهرست آثار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (۱۳۵۷ ـ ۱۳۴۴)
* * *
یادنامهٔ «مهدی اخوان‌ثالث» در این سایت
* * *