بگذارید این وطن دوباره وطن شود
لنگستون هیوز (Langston Hughes)
(سیاه، همچو آفریقای خودم)
ترجمه و صدای: احمد شاملو
ادامه خواندن احمد شاملو: بگذارید این وطن دوباره وطن شود (صدای شاعر)
بگذارید این وطن دوباره وطن شود
لنگستون هیوز (Langston Hughes)
(سیاه، همچو آفریقای خودم)
ترجمه و صدای: احمد شاملو
ادامه خواندن احمد شاملو: بگذارید این وطن دوباره وطن شود (صدای شاعر)
«محسن یلفانی» برای علاقمندان به ادبیات نمایشی و دوستداران تئاتر نامی آشناست. نمایشنامهی «آموزگاران» یکی از کارهای مشهور اوست که اولین بار در ۱۴ دیماه سال ۱۳۴۹ به نمایش در آمد. (۳۵ روز پیش از واقعهی سیاهکل در ۱۹ بهمن ماه همانسال). کارگردان این نمایش «سعید سلطانپور» بود و هفت بازیگر مرد از جمله «ناصر رحمانینژاد»، «رضا بابک» و «اکبر زنجانپور» در آن ایفای نقش میکردند.
ادامه خواندن داروَگ «نیما» با صدای «شاملو» در تلهتئاتر «آموزگاران»
«ویکتور خارا»، گیتاریست، شاعر، آهنگساز و آوازخوان شلیایی برای ما ایرانیان نامی آشناست. اکثر ما اولبار نام و صدای او را در سالهای اول پس از انقلاب شنیدهایم. به ابتکار «سازمان انتشاراتی، فرهنگی، هنری ابتکار» که «ابراهیم زالزاده» مدیرش بود و با دکلمههای «مظفر مقدم» از چند سروده ـ ترانهای که «احمد شاملو» و «محمد زرینبال» از او ترجمه کرده بودند.
در جلد یازدهم از مجموعهی «کتاب کوچه» ـ کار سترگ احمد شاملو ـ رسیدم به مدخل «صبر و جخت». خرافهای قدیمی در باورهای مردمی که حتما با آن آشنا هستید. یادم آمد از ترانههایی که به این موضوع پرداختهاند. (به راستی چیزی هست در این دنیا که ایرانی باذوق در بارهی آن شعر و ترانهای نسروده باشد!؟) چند تایی از آنها را در جعبه موسیقی این صفحه گذاشتم. شنیدنشان خالی از لطف نیست.
اشعار ژاک پرِوِر
ترجمه و صدای: احمد شاملو
موسیقی: امیر صادقی کُنجانی
از سرودههای مشهور «احمد شاملو» یکی هم آن دو «شبانه»ای است که بعدها «اسفندیار منفردزاده» بر آنها موسیقی نوشت و ما آنها را با صدای «فرهاد مهراد» به یاد میآوریم.
شبانه (یه شب مهتاب)
احمد شاملو
از مجموعۀ: «هوای تازه»
منظومهٔ بلند «پریا» اولبار در مجموعهٔ «هوای تازه» بهچاپ رسید. با جملهای بر پیشانی آن که پیشکش شعر از سوی شاعر بود. «به فاطی ابطحی کوچک، و رقص معصومانهٔ عروسکهای شعرش».
در مجموعهای که از سرودههای «احمد شاملو» در دست است، چند شعر به زبان محاوره نیز وجود دارد. شبانهٔ (کوچهها تاریکن، دُوکونا بستهس)، شبانهٔ (یه شب مهتاب، ماه میاد تو خواب) که با موسیقی «اسفندیار منفردزاده» و صدای «فرهاد مهراد» جلوهای از ترانههای معترض یافت. شعر عاشقانهٔ «من و تو درخت و بارون» (من باهارم، تو زمین) و سرودهای کمتر شناخته شده بهنام «بارون» (بارون میاد جرجر، گم شده راه بندر).