امروز (۲۴ اسفند ماه) سالرروز تولد اسنفدیار منفردزاده است. او از معدود هنرمندانی است که هم در خاطرات نسل پیش جایگاهی ارجمند دارد و هم مورد علاقه و احترام نسل جوان امروز است. این یادداشتها مربوط به یازده سال پیش و بهانهی نوشتن آنها هفتادمین سالگشت تولد او بود.
علی تجویدی: نغمهساز آوازهای گوشنواز
با یاد «علی تجویدی» ویلوننواز و آهنگساز معاصر، و تا نگویند که از یاد فراموشانند مجموعهای از ترانههای خاطرهانگیز از ساختههای ماندگار او را بشنوید. یادش شاد و گرامیباد.
از «علی تجویدی» در سایت «راوی حکایت باقی»
● «علی تجویدی» نغمهساز آوازهای گوشنواز
● آثار مشترک «علی تجویدی» و «بیژن ترقی»
● «معینی کرمانشاهی»، شاعر ترانههای ماندگار
● رقص گیسو «دلکش»، آشفتهحالی «بیژن جزنی»!
● حکایت ترانه «بگو که هستی» (بیژن ترقی ـ دلکش)
● مثلث هنری: علی تجویدی، معینی کرمانشاهی و دلکش
● حکایت ترانه «آزاده» (اولین ترانهی هایده با شعر رهی معیری)
* * *
سیاوش کسرایی: آرش کمانگیر (صدای شاعر)
امروز (۲۳ اسفند ماه) منظومهی «آرش کمانگیر» سرودهی سیاوش کسرایی ۶۵ ساله شد. در سالگشت سرایش این شعر ماندگار آن را با صدای شاعر بشنویم.
ترانهشناسی «داود مقامی»
داود مقامی را شاید خیلیها بهجا نیاورند. او بیش از نیمقرن پیش (سال ۱۳۵۰) در چنین روزی (۲۲ اسفند ماه) در سن ۳۳ سالگی به بیماری سرطان مغز درگذشت. در مقایسه با دیگر خوانندگان درگذشتهی معاصر اما از این خوانندهی ترانههای مردمی چندان یادی نمیشود. گفتم «تا نگویند که از یاد فراموشانند.» مجموعهای از سی و چند ترانهای که خوانده را با علاقمندان این گونه از ترانه و صدای او به اشتراک بگذارم. تا چه قبول افتد و در نظر آید.
مجموعه «ترانهشناسی»ها در این سایت:
● ترانهشناسی «نلی»
● ترانهشناسی «داود مقامی»
● ترانهشناسی «عطاالله خرم»
● ترانهشناسی «پرویز غیاثیان»
● ترانهشناسی «بزرگ لشگری»
● ترانهشناسی «جواد لشگری»
● ترانهشناسی «حسن لشگری»
● ترانهشناسی «منوچهر لشگری»
● ترانهشناسی «جمشید ارجمند»
● ترانهشناسی «کامبیز مژدهی»
● ترانهشناسی جهانبخش پازوکی (پوران)
● ترانهشناسی جهانبخش پازوکی (هایده)
● ترانهشناسی جهانبخش پازوکی (معین)
● ترانهشناسی جهانبخش پازوکی (فرزین)
● ترانهشناسی جهانبخش پازوکی (فرشته)
● ترانهشناسی جهانبخش پازوکی (مهستی)
● ترانهشناسی جهانبخش پازوکی (منوچهر سخایی)
● ترانهشناسی جهانبخش پازوکی (هوشمند عقیلی)
● ترانهشناسی جهانبخش پازوکی (کامل در یک مجموعه)
● ترانهشناسی واروژان (گوگوش)
● ترانهشناسی واروژان (۱۷۶ ترانه)
● ترانهشناسی واروژان (تنظیم آهنگها)
● ترانهشناسی واروژان (آهنگساز گزیدهکار)
* * *
روحانگیز: بستهی دام (چه شود)
بسته دام (چه شود)
شعر: حسین گلگلاب
آهنگ: علینقی وزیری
خواننده: روحانگیز
زندهیاد حسین گلگلاب را بیشتر با سرود ماندگار «ای ایران» به یاد میآوریم. او اما شعر حداقل بیست ترانه بر آهنگهایی از ساختههای کلنل علینقی وزیری را سروده است. تصنیف «بستهی دام» با صدای روحانگیز یکی از آن آثار است. سالها بعد این ترانه با صدای خوانندگان مختلف بازخوانی شد و در صحنههایی از فیلم «پلهی آخر» به کارگردانی «علی مصفا» و بازی «لیلا حاتمی» مورد استفاده قرار گرفت.
چه شود گر فکنی بر من مسکین نگهی
تو مهی بر آسمانی و منم خار رهی
روی خویش از عاشقان جانا مکُن هرگز نهان
نور ماه از آسمان تابد بر اطراف جهان
به دست تو تیر جفاست ای صنم
نشانهی تیر تو کیست، آن منم
نخواهم از دام تو رَست بیخطر
دمی بر این بستهی دام کن نظر
ای گلعذارم، بُردی قرارم،
دست از تو هرگز من برندارم
با همه جور تو من در ره دیگر نروم
بستهام در دام صیاد که دگر من نشوم
چون کنون از جان خود من شستهام دست ای حبیب
کی مرا بیمی بود از جور و از کید رقیب
گذشته در راه تو موج از سرم
بگو کز این پرده که روی آورم
خوش آنکه اندر ره دوست جان دهد
به راه عشق آنچه نکوست آن دهد
آن روی مهوش،
آن موی دلکش،
یکباره افکند بر جانم آتش
* * *
سیمین بهبهانی: دوباره میسازمت وطن (تاریخچه)
امروز سالگشت سرایش «دوباره میسازمت وطن» از زندهنام سیمین بهبهانی است. این شعر در ۲۰ اسفندماه سال ۱۳۶۰ با یاد سیمین دانشور سروده و به او تقدیم شده است.
ترانهشناسی منوچهر لشگری
در موسیقی ایرانی از بزرگ لشگری، جواد لشگری، منوچهر لشگری و حسن لشگری با عنوان «برادران لشگری» نام برده میشود. در جعبه موسیقی این صفحه مجموعه ترانههای منوچهر لشگری را میشنوید.
هوشنگ ابتهاج: ترانه (مجموعه ترانهها)
امروز (۱۸ اسفند ماه) سالروز درگذشت «آلما مایکیال» همسر و همراه همیشهی «هوشنگ ابتهاج» (سایه) است. بخشی از آرامش خاطر شاعر در طول سالیان زندگی همانا همدلی و مدیریت این بانوی بزرگوار بود. یاد هر دو شاد و گرامیباد.
قمرالملوک وزیری: زن در جامعه
زن در جامعه
شعر: (؟)
آهنگ: مرتضیخان نیداود
خواننده: قمرالملوک وزیری
ترانهشناسی عباس مهرپویا
عباس مهرپویا خواننده، نوازنده و آهنگساز معاصر با صدایی از جنس باس ـ باریتون از جایگاه ویژهای در موسیقی ایران برخوردار بود. او در زمان خود تنها نوازندهی چیرهدست سیتار در ایران بود و با بهره از نوای این ساز در موسیقی پاپ ایرانی ملودیهای تازهای خلق کرد؛ آنچه که از آن بهعنوان موسیقی تلفیقی یاد میشود.