«هفته خاکستری» را «کمپانی لاوی» منتشر کرد. با طرحی از «امیر نادری». خطاطی روی جلد خاکستری رنگِ آن کار «مصطفی اوجی» است. هفت روز هفته در قالبی تایپوگرافیک و خطاطی شده، در چیدمانی در هم و کلاف شده بههم. بازتاب بیحوصلگی و کلافه بودنی که در شعر ترانه است و به نوعی یادآور چاقوهای برهنۀ آویزان از سقف، کار مرتضی ممیز.
برچسب: فرهاد مهراد
فرهاد مهراد: بازم صدای نی میاد!
در سال ۱۳۸۴ سالی پس از درگذشت فرهاد مهراد مجموعهای منتشر شد که در آن کارهایی او از زمان همکاریش با گروه بلککتز (ضبط شده در کلاب کوچینی) تا دکلمههایی به هنگام درمان در پاریس، گنجانده شده بود.
یادنامه «فرهاد مهراد»
فرهاد مهراد
۲۹ دی ۱۳۲۲ ـ ۹ شهریور ۱۳۸۱
امروز (۹ شهریور) مصادف است با بیستمین سال درگذشت «فرهاد مهراد»، مردی که با صدایی تلخ میخواند و یادش در خاطرات ما شیرین و روشن است.
دو «شبانه» و «مُحاق» برای «ساعدی»
از سرودههای مشهور «احمد شاملو» یکی هم آن دو «شبانه»ای است که بعدها «اسفندیار منفردزاده» بر آنها موسیقی نوشت و ما آنها را با صدای «فرهاد مهراد» به یاد میآوریم.
فرهاد مهراد: شبانه (یه شب ماه میاد)
ایده و کار این روی جلد از «اسفندیار منفردزاده» بود. همزمان با اولین شبانه از احمد شاملو (کوچهها باریکن)، «شبانۀ دوم» هم با مطلع (یه شب مهتاب) ساخته و اجرا شده بود؛ گرچه این انتشار آن پنج سالی طول کشید تا در سال ۱۳۵۷ به شکل کاست به بازار آمد. «شبانۀ دوم» با آن کلام و خطاب به «عمو یادگار» و جوشش و پویهای که در آهنگ آن بود، انگار که باید میماند تا در شهریور آن سال منتشر شود و حرف شهریور امسال هم باشد.
احمد شاملو: شبانه (مجموعه ترانهها)
شبانه (یه شب مهتاب)
احمد شاملو
از مجموعۀ: «هوای تازه»
شهیار قنبری (صدای شاعر) نجواها: فرهاد مهراد
سال پس از فروپاشی. سال درهم ریختگی. سال از هم گسیختگی. سالی که تقریبا هیچ چیز در جای خودش نیست. از هنرمندان گروهی میروند، عدهای میمانند. از مثلث هنری: «اسفندیار منفردزاده ـ شهیار قنبری ـ فرهاد مهراد»، ترانۀ «نجواها» آخرین کار نیمه ماندهای است که از دوران همکاری و رفاقتشان با هم بهیادگار میماند.
ادامه خواندن شهیار قنبری (صدای شاعر) نجواها: فرهاد مهراد
شهیار قنبری (صدای شاعر) آوار: فرهاد مهراد
آوار
شعر و دکلمه: شهیار قنبری
آهنگ: فرهاد مهراد
تنظیم آهنگ: آندارنیک آساتوریان
ترانهخوان: فرهاد مهراد
سروده و دستخط شهیار قنبری (مرد تنها)
«مرد تنها» سرودهی «شهیار قنبری» از معدود ترانههاییست که تاریخ تولد دارد. ۲۷ مرداد ماه سال ۱۳۴۹ تهران؛ و اولین شعر بدون قافیه که ترانه میشود. آهنگ آن از «اسفندیار منفردزاده» و اولین ترانهی «فرهاد مهراد» است. «مرد تنها»، اولین ترانهی متن فیلم در تاریخ سینمای ایران است که با بر صحنههایی از فیلم «رضا موتوری» ساختهی «مسعود کیمیایی» خوانده میشود.
توی قاب خیس این پنجرهها (نگاهنگ)
توی قاب خیس این پنجرهها