منوچهر سخایی نیز از آندست خوانندگان گزیده‌کار بود. از جمله اجراهایی که با صدای او به یادگار ماند، این چند ترانه‌ی ماندگار از ساخته‌های جهانبخش پازوکی بود.
برچسب: منوچهر سخایی
برای کامبیز عزیزم (منوچهر سخایی)
تقدیم به کامبیز عزیزم که همراه با آهنگ‌های آسمانی خود مرا به آسمان‌ها بُرد. منوچهر ۱۳۳۷/۷/۲۶
تو ساحل، رو شن‌ها بازی می‌کردیم (نگاهنگ)
یادت میاد که اون روز لب دریا
تو ساحل، رو شن‌ها بازی می‌کردیم
. . .
یاد و خاطره‌ای از «منوچهر سخایی»
در جبعۀ موسیقی زیر چند ترانه با صدای «منوچهر سخایی» را به انتخاب راوی این حکایت می‌شنوید. ترانه‌هایی کمتر شنیده شده که در شعر و آهنگ، وزن و وقار خاص خود را دارند و به نظر من بخشی از اعتبار موسیقی پاپ ایران هستند.
منوچهر سخایی ـ رامش: بشنو، باور مکن!
بشنو، باور مکن
شعر: نظام فاطمی
آهنگ: عطاالله خرم
خوانندگان: منوچهر سخایی، رامش
منوچهر:
تو چو مرغ دریا ننشستی یک‌جا
ره موج هوس بگرفتی و بس
ز تو شکوه کجا برم که برابرم بنشسته‌‌ای
که زبان شکایتم به کرشمه‌ای همه بسته‌ای
رامش:
این شکوه‌ها دیگر مکُن
گل‌های عشق پرپر مکُن
تو شنیده اگر ز کسی
که به‌جز تو کُنم هوسی
بشنو، بشنو، بشنو، باور مکن!
منوچهر:
باورم نشود دگر
عهد من تو وفا کنی
رامش:
زین سخن من خسته را
دل شکسته چرا کنی؟
این شکوه‌ها دیگر مکُن
گل‌های عشق پرپر مکُن
هم‌خوان:
تو شنیده اگر ز کسی
که به‌جز تو کُنم هوسی
بشنو، بشنو، بشنو، باور مکن!
* * *
منوچهر سخایی ـ پوران: شب بیایی سر شب بیایی
منوچهر:
شب می‌آیی، سر شب می‌آی،
دم‌صبح می‌آیی، می‌آیی به خوابم
دَم به دَم پَرپَر کُنی صد باغ گل بر رختخوابم
قربون اون تن‌نما، گلشن‌نما پیراهن تو
بوی جان آرد به من هر شب نسیم از گلشن تو
پوران:
کاشکی چون برگ نیلوفر بشم من
با سر انگشت تو پرپر بشم من
قهر مکُن با من غمگین و خسته
دلم از شیشه بوده و شکسته
منوچهر:
اگه تو هم ترکم کُنی مجنون می‌شم من
پوران:
ز دوریت دیوونه و دل‌خون می‌شم من
شب می‌آیی، سر شب می‌آی،
دم‌صبح می‌آیی، می‌آیی به خوابم
دَم به دَم پَرپَر کُنی صد باغ گل بر رختخوابم
منوچهر:
قربون اون تن‌نما، گلشن‌نما پیراهن تو
بوی جان آرد به من هر شب نسیم از گلشن تو
* * *
اجرای همین ترانه با صدای ویگن
* * *
منوچهر سخایی ـ پوران: گفت‌وگو
اساس ترانه‌های از ایندست بیشتر «گفت و شنود» بین خواننده‌ی زن و مرد است. این ترانه با صدای منوچهر و پوران اما بیشتر «پرس و جو»است تا «گفتگو»، شعری سخت‌خوان سروده‌ی فرصت شیرازی که فقط هنرمند باذوقی چون «جواد بدیع‌زاده» از عهده‌ی به ترانه در آوردن آن برمی‌آید.
منوچهر سخایی: چشم به راه
چشم به راه
شعر: وحید ادیبی
آهنگ: کامبیز مژدهی
خواننده: منوچهر سخایی
روز و شبِ من سیاهه، همیشه چشمم به راهه
خداوندا نمی‌دونم مگه عاشقی گناهه؟
گل همین دو روز مهمونه
ولی یارم نمیدونه تنها عشقه که می‌مونه
شب چه سیاهه، چشمم به راهه
دوباره پیدا شد سحر، تو نیومدی
پرستو آمد ز سفر، تو نیومدی
روز و شب من سیاهه، همیشه چشمم به راهه
کلبه‌ام امشب خاموشه،
بیچاره دلم در جوشه، یارم تو کدوم آغوشه؟
شب چه سیاهه، چشمم به راهه
دوباره پیدا شد سحر، تو نیومدی
پرستو آمد ز سفر، تو نیومدی
روز و شب من سیاهه، همیشه چشمم به راهه
* * *
روی جلد صفحه این ترانه را در اینجا ببینید
* * *
منوچهر سخایی ـ الهه: گفتگوی بهاری
گفتگوی بهاری
شعر: پرویز وکیلی
آهنگ: کامبیز مژدهی
خوانندگان: منوچهر سخایی ـ الهه
الهه:
نسیم بهاری وزد از صحرا
دست نوازش کشد بر روی گلها
منوچهر:
بیا سوی صحرا تا گل بچینیم
چون ژاله بر دامنِ گلها نشینیم
هم‌خوان:
روی گل، نشانِ روی تو دارد
لاله‌ی آتشین، خویِ تو دارد
منوچهر:
من چو نسیم دلکشِ بهارم
با تو بی‌قرار و بی‌تو بی‌قرارم
الهه:
بهر تو کردم پُر ز گل دامانم
با امیدی که بر پای تو بیفشانم
* * *
ترانه‌شناسی «کامبیز مژدهی»
* * *
منوچهر سخایی: کالسکه‌ی زرین (اولین ترانه)
کالسکه زرین
شعر: پرویز وکیلی
آهنگ: کامبیز مژدهی
خواننده: منوچهر سخایی
کالسکه‌ی زرینی در فروغ ماه
آهسته شود پنهان در غبار راه
بی‌خبر بگذشت آرام از کنار من
بُرده با خود از کنارِ من، قرارِ من
یارِ من در کالسکه بنشسته
دل ز عشق و شهر خود بگسسته
آه! چه حاصل از آشنایی
چون به بار آرد جدایی
از چشمم بگذشت
همچون رویایی
با این راه دور و دراز
کی من به او می‌رسم باز
* * *
ترانه‌شناسی «کامبیز مژدهی»
* * *