برچسب: متن ترانه‌

اسیر شب
شعر: عباس صفاری
آهنگ: محمد اوشال
خواننده: فرهاد مهراد

جغد بارون ‌خورده‌ای تو کوچه فریاد می‌زنه
زیر دیوار بلندی، یه نفر جون می‌کَنه
کی می‌دونه تو دلِ تاریک شب چی می‌گذره
پای برده‌های شب اسیر زنجیر غمه

دلم از تاریکی‌ها خسته شده
همه‌ی درها به روم بسته شده

من اسیر سایه‌‌های شب شدم
شب اسیر تور سرد آسمون
پا به پای سایه‌‌ها باید برم
همه‌شب به شهر تاریکِ جنون

دلم از تاریکی‌‌ها خسته شده
همه‌ی درها به روم بسته شده

چراغ ستاره‌ی من رو به خاموشی می‌ره
بین مرگ و زندگی اسیر شدم باز دوباره
تاریکی با پنجه‌های سردش از راه می‌رسه
توی خاکِ سردِ قلبم بذرِ کینه می‌کاره

دلم از تاریکی‌ها خسته شده
همه‌ی درها به روم بسته شده

مرغ شومی پشت دیوار دلم
خودشو این‌ور و اون‌ور می‌زنه
تو رگ‌های خسته‌ی‌ سردِ تنم
ترسِ مُردن داره پَرپَر می‌زنه

دلم از تاریکی‌ها خسته شده
همه‌ی درها به روم بسته شده

♫  LP Cover  ♫

* * *
یادنامه‌ی «فرهاد مهراد» در این سایت

* * *

جای تو خالی
کلام: پرویز وکیلی | خواننده: ویگن
بر آهنگ: Never On Sunday ـ Melina Mercouri

کجا رفته‌ای تو ای امیدم که از حال من خبر نداری
کجا رفته‌ای تو ای نازنین که بر عاشقان گذر نداری
اگر چه رفته‌ای چون بهارم، خیالت نشسته در بر من
اگر چه رفته ای از کنارم هوای تو مانده در سر من

جای تو خالی
که برقصی پرشور، بدرخشی چون نور تو در این خانه
جای تو خالی
که بناز از هر سو، بفشانی گیسو ز سر شانه

بی‌تو غمگینم
که نباشد هرگز به لب این گلها خنده‌های تو
گر خانه‌ی من چون گلستان باشد،
به خدا ننشیند گل به جای تو

کجا رفته‌ای تو ای امیدم که از حال من خبر نداری
کجا رفته‌ای تو ای نازنین که بر عاشقان گذر نداری
اگر چه رفته‌ای چون بهارم، خیالت نشسته در بر من
اگر چه رفته ای از کنارم هوای تو مانده در سر من

جای تو خالی
که ببخشی بر ما، می گلگون را از لب پیمانه
در شام مستی، بگشایی گیسو
که ببندی پای من دیوانه

* * *
نمونهٔ فارسی‌شدهٔ ترانه‌های مشهور

* * *

صحرا نشین
(هر که دیدم یاری داره، من ندارم)
شعر: رضا جنتی‌عطایی
آهنگ: بزرگ لشگری
خواننده: یاسمین

هر که دیدم یاری داره من ندارم
شب که میشه خانه‌ای روشن ندارم
برم پیش خدا، دادی بر آرم
من از کی کمترم یاری ندارم
من چرا یک گل به صد گلشن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم

کاشکی در دل غم نداشتم
شب روی سنگ سر میذاشتم
از همه بودم جدا
از دیار، آن آشنا
من که اینجا یار و غمخواری ندارم
دیگه در شهر شما کاری ندارم
من چرا یک گل به صد گلشن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم

بستم دگر بار سفر
میرم به یک شهر دگر
میرم و دل به دریا می‌زنم
سر به دشت و به صحرا می‌زنم
می‌رم آنجا و در آنجا میزنم
من چرا یک گل به صد گلشن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم

* * *

کیه، کیه در می‌زنه!؟
(گلهای رنگارنگ ۳۲۷)
شعر و آهنگ: علی‌اکبر شیدا
تنظیم آهنگ: جواد معروفی
خواننده: پوران

عقربِ زلف کجت با قمر قرینه
تا قمر در عقربه کار ما چنینه

کیه کیه در می‌زنه من دلم می‌لرزه
در و با لنگر می‌زنه من دلم می‌لرزه

ای پری بیا در کنار ما جانِ خسته را مرنجان
از بَرم مرو، خصمِ جان مشو، تا فدای تو کُنم جان

نرگسِ مستِ تو و بختِ من خرابه
بختِ من از تو و چشمِ تو از شرابه

کیه کیه در می‌زنه من دلم می‌لرزه
در و با لنگر می‌زنه من دلم می‌لرزه

* * *

بهار هستی‌ام کو
گلهای رنگارنگ ۵۰۰
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: پرویز یاحقی
خواننده: حمیرا

ای بهار نو رسیده، سبزه‌های نو دمیده
ای چمن، ای لاله، ای گل، ای غزالان رمیده
آن بهار هستی‌ام کو؟ مایه‌ی سرمستی‌ام کو؟
ای نسیم پیک صحرا آن امید هستی‌ام کو؟

ای بهشتی مرغ گلشن، آن بهشتی روی من کو؟
ای شما وحشی‌غزالان، خوش‌نگه آهوی من کو؟
آن بهار هستی‌ام کو؟ مایه‌ی سرمستی‌ام کو؟

نوبهاری بود و ما،
از میان شاخه‌ها
در جستجوی هم سر می‌کشیدیم.
دشت و صحرا بود و ما،
همچنان پروانه‌ها
از دامن گلها پر می‌کشیدیم.

پای هر زیبا گلی
در سایه‌ی هر گلبُنی بنشسته بودیم
فارغ از رنج زمان، دور از غم بیگانگان،
تنها به هم دل بسته بودیم
در عالم دلبستگی پیوسته بودیم.

♫  LP Cover  ♫

* * *
مثلث هنری: پرویز یاحقی، بیژن ترقی، حمیرا

* * *

گل سرخ
شعر: ایرج جنتی‌عطایی
آهنگ: پرویز مقصدی
خواننده: ویگن

آخر ای محبوب زیبا بعد از آن دیر آشنایی
آمدی خواندی برایم قصه‌ی تلخ جدایی

مانده‌ام سر در گریبان بی‌تو در شبهای غمگین
بی تو باشد همدم من یاد پیمان‌های دیرین

آن گل سرخی كه دادی در سكوت خانه پژمرد
آتش عشق و محبت در خزان سینه افسرد

اكنون نشسته در نگاهم تصویر پُر غرور چشمت
یكدم نمی‌رود از یادم چشمه‌های پُر نور چشمت

* * *

گلنار
شعر: کریم فکور
آهنگ: مجید وفادار
خواننده: داریوش رفیعی

گلنار! گلنار!
کُجایی که از غمت ناله می‌کُند عاشقِ وفادار
گلنار! گلنار!
کُجایی که بی تو شد دل اسیرِ غم، دیده‌ام گُهربار
گلنار! گلنار!
دمی اولین شب آشنایی و عشق ما به یاد آر
گلنار! گلنار!
در آن شب تو بودی و عیش و عشرت و آرزوی بسیار

چه دیدی از من، حبیبم گلنار
که دادی آخر فریبم گلنار
نیابی ایکاش نصیب از گردون
که شد ناکامی نصیبم، گلنار

بود مرا در دل شبِ تار، آرزوی دیدار
تا به کی پریشان، تا به کی گرفتار!؟
یا مده مرا وعده‌ی وفا، راز خود نگه دار
یا به روی من خنده‌ها بزن، قلب من بدست آر

چه دیدی از من، حبیبم گلنار
که دادی آخر فریبم گلنار
نیابی ایکاش نصیب از گردون
که شد ناکامی نصیبم، گلنار

لبِ خود بگشا به سخن گلنار
دل زارم را، مشکن گلنار
نشدی عاشق، ز کجا دانی
چه کشد هر شب دلِ من گلنار

* * *
«گلنار»‌ بازخوانی ترانه‌ها

* * *
مجموعه‌‌ای از نام دختران در ترانه‌های ایرانی

* * *

تجدید عهد
شعر: کریم فکور
آهنگ: زاون اوهانیان
خوانندگان: عارف ـ الهه

الهه:
آمدی تا بار دیگر قصه‌ی دل گیرم از سر
رنج من گردد فزونتر

عارف:
آمدم تا دل ببازم، عشق خود را زنده سازم
جان من از شِکوه بگذر

الهه:
آمدم آشفته‌سر، گفتم به دل کای فتنه‌گر
ایام غم دیگر گذشته

عارف:
قصد آزار مرا داری اگر، بگذر ز من
زیرا که آب از سر گذشته

عارف:
آمدی تا زنده گردد خاطرات عشق دیرین
بهر تجدید مودت گو چه باشد بهتر از این

الهه:
افتد آخر بر زبانها راز دلهای شکسته
تا ابد باقی نماند می به مینای شکسته

عارف:
به که از حالم نپرسی، از مَه و سالم نپرسی
از سخن گفتن چه حاصل

الهه:
من اسیر سرنوشتم روی تو باشد بهشتم
بگذر از آزردن دل

عارف:
این دو روز زندگانی این همه غوغا ندارد
تا به کی نالم ز دنیا فتنه دارد یا ندارد

الهه:
افتد آخر بر زبانها راز دل های شکسته
تا ابد باقی نماند می به مینای شکسته

هم‌خوان:
این دو روز زندگانی این همه غوغا ندارد
تا به کی نالم ز دنیا فتنه دارد یا ندارد
افتد آخر بر زبانها راز دل های شکسته
تا ابد باقی نماند می به مینای شکسته

* * *

آن‌شب (جلوهٔ هستی)
شعر: تورج نگهبان
آهنگ: مجید وفادار
خواننده: مرضیه

آن شب هستی را چه جلوه‌ها بود
تو بودی، دنیا به کام ما بود
عشقت با جانِ من آشنا بود
عشقت لاله‌صفت لب بر خنده گشود
مَه چون چهره‌ی تو رویایی شده بود

آن شب هستی را چه جلوه‌ها بود
آن شب هستی را چه جلوه‌ها بود

آن شب ناله‌ی نی غوغا می‌کرد
شوری در دل ما برپا می‌کرد
اشکم راز نهان افشا می‌کرد
چه دامنم ز شوقت
پُر از ستاره‌ها بود
خدا گواه ما بود

آن شب هستی را چه جلوه‌ها بود
آن شب هستی را چه جلوه‌ها بود

امشب وصلت را از خدا می‌خواهم
دستم بر دامانت، تو را می‌خواهم
می‌خواهم باز آیی، رویِ مَه بنمایی
ببشینی به برم، بر جسمم جان بخشی
بر دردم درمان بخشی، بنشانی شررم

آن شب هستی را چه جلوه‌ها بود
آن شب هستی را چه جلوه‌ها بود

♫  LP Cover  ♫

* * *

از روز ازل
شعر: رهی معیری
آهنگ: مرتضی محجوبی
خواننده: غلامحسین بنان

من از روزِ ازل، دیوانه بودم،
دیوانه‌ی روی تو، سرگشته‌ی کوی تو

سرخوش از باده‌ی مستانه بودم
در عشق و مستی افسانه بودم

نالان از تو شد، چنگ و عودِ من
تارِ موی تو، تار و پودِ من

بی‌باده مدهوشم، ساغر نوشم
ز چشمه‌ی نوشِ تو، مستی دهد ما را، گُلرخسارا
بهارِ آغوشِ تو

چو به ما نگری، غم دل ببری
کز باده نوشین‌تری
سوزم همچو گل، از سودایِ دل
دل، رسوای تو، من، رسوای دل

گرچه به خاک و خون کشیدی مرا
روزی که دیدی مرا
بازآ که در شامِ غمم، صبح امیدی مرا

* * *
خاطره‌‌نوشته‌ای از عکاس تصویر مرضیه بر مزار غلامحسین بنان

* * *