برچسب: رضا جنتی‌عطایی

صحرا نشین
(هر که دیدم یاری داره، من ندارم)
شعر: رضا جنتی‌عطایی
آهنگ: بزرگ لشگری
خواننده: یاسمین

هر که دیدم یاری داره من ندارم
شب که میشه خانه‌ای روشن ندارم
برم پیش خدا، دادی بر آرم
من از کی کمترم یاری ندارم
من چرا یک گل به صد گلشن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم

کاشکی در دل غم نداشتم
شب روی سنگ سر میذاشتم
از همه بودم جدا
از دیار، آن آشنا
من که اینجا یار و غمخواری ندارم
دیگه در شهر شما کاری ندارم
من چرا یک گل به صد گلشن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم

بستم دگر بار سفر
میرم به یک شهر دگر
میرم و دل به دریا می‌زنم
سر به دشت و به صحرا می‌زنم
می‌رم آنجا و در آنجا میزنم
من چرا یک گل به صد گلشن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم
ای خدا من که دل از آهن ندارم

* * *

بعد از من
شعر: رضا جنتی‌عطایی
آهنگ: بزرگ لشگری
خواننده: فرشته

در این جهان تا هستی اسیر غمها باشی
خدا کُند بعد از من همیشه تنها باشی
جوانی‌یت هدر شود چو من ز کس محبتی نبینی
همیشه مبتلا به کام صد بلا به گوشه‌ای نشینی

جفایت افزون‌تر کُن
مرا تو دل خون‌تر کن
که بعد از این، از این دل برای من دل نمی‌شود
مرا تو دلخون کردی، مرا تو مجنون کردی
بیا و یک نفس به داد من برس
که بی تو از جوانی سیرم
دگر ز زندگانی سیرم
تا شبها من، دامن دامن می‌گریم تو لحظه‌ای نخواهی خندید
تا من می‌سوزم، با غم می‌سازم تو روز خوش نخواهی دید
از این جوانی، ز زندگانی چه بهره بُردم
به شوق فردا، همیشه تنها زغصه مُردم

* *‌ *