«آهو و پرنده‌ها»
(قصه برای کودکان)
نوشتۀ: نیما یوشیج
قصه‌گو: بهروز وثوقی
موسیقی، ضبط، اجرا، تولید و پخش:
اسفندیار منفردزاده
راستش اینکه اگر این یک‌قلم از کارهای «اسفندیار منفردزاده» از قلم می‌افتاد، مطلب «یادمان هفتاد سالگی او» به قلم من که «راوی حکایت باقی» باشم چیزی کم داشت.
در آن نوشتار بلند از پایه‌گذار بودن او در موسیقی فیلم در سینمای معاصر ایران گفتم و از بدعت و خلاقیتش در آن‌چه که به «ترانۀ معترض» شهرت یافت.
نام «اسفندیار منفردزاده» همچنین با ابتکار «صدای شاعر» در یاد ماست. موسیقی او در نخستین «دکلمۀ اشعار احمد شاملو» از سروده‌های خودش در دهۀ پنجاه و «اسماعیل خویی» و «منوچهر آتشی» در سال‌های اخیر.
در کنار کار با بزرگان و نام‌آوران ترانه و شعر معاصر، منفردزاده اما از توجه به «کودکان» غافل نبوده است. موسیقی قصۀ کودکان برای «داستانی از «نادر ابراهیمی» و «ماهی سیاه کوچولو» از «صمد بهرنگی» از کارهای دوران فعالیتش در «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» بود.
معرفی و زنده نگه‌داشتن ادبیات فولکور و قصه‌های مردمی در مجموعۀ «قصه‌های ایرانی» نشانۀ توجه و تلاش او در این راه است. کاری مشترک با «مرتضا میرآفتابی» [سردبیر فصلنامۀ «سیمرغ» در آن سال‌ها] و «بهروز وثوقی» بازیگر نام‌آشنای سینمای ایران در مقام قصه‌خوان.
اولین شماره از مجموعۀ «قصه‌های ایرانی» به شکل نوار کاست در سال ۱۹۹۳ در آمریکا تهیه و منتشر شد و شامل دو قصۀ «شنگول و منگول» و «سنگ صبور» به‌روایت «صادق هدایت» [مبتکر و پایه‌گذار جمع‌آوری فرهنگ و قصه‌های مردمی در ایران]، و قصۀ «ملخک» به‌روایت «احمد شاملو» که او نیز اساس نگارش «کتاب کوچه» را گذاشت، و قصه‌ای برای کودکان از «نیما یوشیج» پایه‌گذار شعر نو در ادبیات معاصر ایران، به‌نام «آهو و پرنده» بود.
این کتاب در شکل نوشتاری (PDF)
این داستان در شکل شنیداری
با صدای احمد شاملو (MP3)
در بارهٔ «اسفندیار منفردزاده» در این سایت:
یادمان هفتاد سالگی «اسفندیار منفردزاده»
* * *
آثار «نیما یوشیج» در سایت «راوی حکایت باقی»
* * *