چنین روزی (۳۰ بهمن‌ماه) در ۴۹ سال پیش بود که «ایرج جنتی‌عطایی» ـ ترانه‌سرای معاصر ـ «تا گُلِ سرخ شدن» را سرود. و آن، فردای روز تیرباران «خسرو گلسرخی» و «کرامت دانشیان» بود.
برچسب: ایرج جنتی‌عطایی
ایرج جنتی‌عطایی: پروانه‌ای در مشت (صدای شاعر)
پروانه‌ای در مشت
کلام و دکلمه: ایرج جنتی‌عطائی
آهنگ و تنظیم: شوبرت آواکیان
ترانه‌خوان: ابراهیم حامدی (ابی)
ایرج جنتی‌عطایی: جنگل (صدای شاعر)
جنگل
شعر و دکلمه: ایرج جنتی‌عطایی
آهنگ: بابک بیات
خواننده: داریوش اقبالی
حکایت ترانهی «قلب من گریه کن» (گوگوش)
پوری بنایی را «غزل» سینمای ایران می‌نامند. (بابت نفش‌آفرینی‌اش در فیلمی به همین نام)، [+] همانطور که گوگوش «بی‌تا»ی سینمای ایران است. ایرج جنتی‌عطایی اما از ترانه‌سرایان صاحب نام و مطرح در ترانهی نوین در ایران است. او ترانه‌ای سروده به نام «قلب من گریه کن» که ما با صدای «گوگوش» شنیده‌ایم ولی در مشخصات روی صفحه، «پوری بنایی» به‌عنوان ترانه‌سرا معرفی شده است.
ایرج جنتی‌عطایی: خونه (صدای شاعر)
شعر و دکلمه: ایرج جنتی‌عطائی
آهنگ ترانه از: بابک بیات
تنظیم: محمد اوشال
ترانه‌خوان: داریوش اقبالی
ایرج جنتی‌عطایی: به من چه!؟ (صدای شاعر)
کلام و دکلمه: ایرج جنتی‌عطایی
آهنگ: بیژن مرتضوی
خواننده: بیژن مرتضوی
ایرج جنتی‌عطایی: بن‌بست (صدای شاعر)
بن‌بست
کلام و دکلمه: ایرج جنتی‌عطائی
آهنگ ترانه و تنظیم: بابک بیات
ترانه‌خوان: داریوش اقبالی
آخرین ضربه را محکمتر بزن! (نگاهنگ)
سیل غارتگر اومد (نگاهنگ)
سیل غـارتگر اومـد، از تـو رودخـونه گذشت
پُلا رو شکست و بُرد، زد و از خونه گذشت
. . .
گوش بده به درد من (نگاهنگ)
ای خُدا، آه ای خُدا
از توی آسمونا
گوش بده به درد من
که میخوام حرف بزنم
. . .