دوم بهمن ماه مصادف است با روز درگذشت «عارف قزوینی». از او به جز سروده‌هایش، چند تصینف نیز به جا مانده که «از خون جوانان وطن» مشهورترین آنها است. «بیژن ترقی» ترانه‌سرای معاصر خاطره‌ای دارد از چگونگی ضبط و احیای دوباره‌ی این تصنیف که شنیدنی است.
ادامه خواندن حکایت تصنیف «از خون جوانان وطن» به روایت «بیژن ترقی»
«تورج نگهبان»، در کنار ترانه‌سرایانی چون: رحیم معینی کرمانشاهی، بیژن ترقی، اسماعیل نواب صفا و کریم فکور سرآمد نسل دوم از ترانه‌سرایان معاصر است.
چه بسیار ترانه‌های خاطره‌انگیز ایرانی که به لطف ذوق افراد یک خانواده به گنجینه‌ی موسیقی ما اضافه شده است. برادران محجوبی. (رضا و مرتضی)، برادران وفادار (حمید و مجید)، برادران چشم‌آذر (ناصر و منوچهر) و یا همین برادران لشگری (حسن، جواد، منوچهر) و دایی بزرگشان «بزرگ لشگری» که آهنگ صدها ترانه‌ی مشهور از ساخته‌های آنهاست. در جعبه موسیقی این صفحه آثاری از «بزرگ لشگری» را بشنوید.
در گفتگوها و مطالب مربوط به «ترانه‌سرایی در ایران معاصر» نام محمدعلی بهمنی را کمتر می‌شنویم یا به چشم می‌خورد؛ گرچه بخشی از ترانه‌های خاطره‌انگیزی که از سالهای دور به یاد داریم از سروده‌‌های اوست. در جعبه موسیقی این صفحه چند ترانه از او در سالهای پیش از انقلاب را بشنوید.
ادامه خواندن از «رودخونه‌ها» تا «شاه‌ماهی‌ها» با ترانه‌های «محمدعلی بهمنی»
از «مثلث‌های هنری» مشهور در آن سالها، یکی هم جمع «علی تجویدی» [آهنگ‌ساز]، «معینی کرمانشاهی» [ترانه‌سرا]، و «دلکش» [آوازخوان]، بود. حاصل همکاری این سه هنرمند خلق ترانه‌های ماندگاری است که در جعبه‌ی موسیقی این صفحه می‌شنوید.
و اما هر از چندی در جهان موسیقی ترانه‌ای چنان از حسن استقبال عمومی برخوردار می‌شود که ترانه‌سرایی در کشورهای دیگر هم شعری به زبان خود بر همان آهنگ می‌گذارد و خواننده‌ای آن را اجرا می‌کند. در پیشینه‌ی ترانه‌هایی از ایندست «پرویز وکیلی» نامی آشناست و جایگاهی خاص دارد. توضیحی بیشتر و نمونه‌هایی از این ترانه‌ها را در ادامه بخوانید و بشنوید.
ادامه خواندن با «پرویز وکیلی» از «یکشنبه‌ها هرگز» تا «بوی فریاد»
نسل جوان ما شاید چندان با نام «سیمین آقارضی» نوازنده‌ی ساز «قانون» آشنا نباشند؛ کمی بزرگترهای ما اما اگر نه به نام و چهره، که حتما صدای ساز و اجراهای دلنشین او را به‌یاد دارند. از سر اتفاق به مطلبی در باره‌ی «زنانه بودن ساز قانون» برخوردم که در آن از جمله به این بانوی هنرمند اشاره شده بود. خلاصه‌ای از آن مطلب را همراه با آثاری از تکنوازی‌های زنده‌یاد سیمین آقارضی بخوانید و بشنوید.
ایشون [داود پیرنیا] یه روز منو صدا کرد و گفت: «آقای ترقی، یک کاری اینجا ما ضبط کردیم مالِ آقای روح‌الله خالقی‌ست. این، شعر نداره. این رو آهنگش رو من می‌ذارم رو ضبط صوت، تا شما بشنوید من میرم تا استودیو شماره هشت و برمی‌گردم، ببینم نظرتون راجع به این آهنگ چیه!؟»
«. . . این رقت طبع مرحوم حبیب‌الله بدیعی و سوز درونش مرا یاد صحنه‌ای از منظومه‌ی «نظامی» انداخت که پدر مجنون میاد به مجنون میگه: «آقا! بیا بریم به خانه‌ی کعبه و از خداوند بخواه که این عشق را از تو بگیره.» و او [مجنون] میره و از خدا می‌خواد که: «عشق منو زیاد کُن و افزون کُن و . . .» و این شعر را آغاز کردم: چو مجنون گیرم از عاشقان نشانه‌ی کعبه ـ دل بشکسته را می‌برم به خانه‌ی کعبه . . .»
ادامه خواندن حکایت ترانه «کعبه‌ی دلها» به روایت «بیژن ترقی» و «الهه»
ترانۀ «مرد تنها» (با صدای بی‌صدا)، با صدای «فرهاد مهراد» با ملودی آهنگی که بر متن فیلم سوار است، روی صحنه‌هایی که «رضا»، سوار بر موتورش، در شب‌زدگی خیابان‌های تهران می‌‌راند اولین ترانۀ متن فیلم است که شعرش را «شهیار قنبری» سروده. اولین شعر بدون وزن یا به اصطلاح «سپید» است که ترانه می‌شود.
ادامه خواندن به بهانه‌‌ی ۲۹ دی‌ماه، سالگشت زادروز «فرهاد مهراد»