مینا اسدی را بیشتر با دفترهای شعرش و با عنوان «شاعر» می‌شناسیم. او در حوزهٔ مطبوعات هم نامی آشناست. جوان‌های قدیمی نوشته‌های او را در نشریات دههٔ پنجاه و از آن‌جمله هفته‌نامهٔ «فردوسی» به‌یاد دارند. او همچنین چهره‌ای شناخته‌شده در حرکت‌های سیاسی، فرهنگی و فعال در مسائل مربوط به حقوق زنان و کودکان در کشور سوئد است.
در کارنامهٔ فعالیت‌های ادبی، هنری مینا اسدی اما سرودن چند ترانه نیز به‌چشم می‌خورد. جلوه‌ای از توانانی او که شاید برای همگان کمتر آشنا باشد، گو اینکه او خودش هم اصراری در معرفی و ثبت آن‌ها نداشته و ندارد.
از آخرین سروده‌های مینا اسدی که به شکل ترانه اجرا شده یکی هم آلبوم «شوق رسیدن» است با صدای «گیسو شاکری» و تنظیم «محمد شمس». گرچه ترانه‌سرایی، به‌عنوان حرفه، کار اصلی او نیست ولی از ساز و کار ترانه، شناختی روشن و در نقد محتوا و پیام پاره‌ای از آن‌ها نگاهی تیز و زبانی افشاگر دارد.
خاطراتش از همان چند ترانه که در آن سال‌های دور سروده و ماجراهای مربوط به آن‌ها آنقدر هست که اگر روزی حوصله کند و بنویسد، در سایه ماندن بخشی از پیشینهٔ ترانه‌ها بر علاقمندان روشن و آشکار خواهد شد.
تعدادی از ترانه‌هایی که سروده‌هایش از مینا اسدی است و با صدای خوانندگان مختلف اجرا شده را در جعبهٔ موسیقی این صفحه بشنوید. شما هم اگر ترانه‌های دیگری از سروده‌های او می‌شناسید، بفرستید تا به این مجموعه اضافه و تکمیل شود.
