فریدون شبهازیان خاطره‌ساز دوره‌های زندگی ما

فریدون شهبازیان

فریدون شهبازیان موسیقی‌دان، آهنگساز و رهبر ارکستر در همه دوره‌های زندگی اکثر ما حضوری روشن و موثر داشته است. از نوجوانی با آهنگهایی که در کانون پرورش کودکان و نوجوانان بر کلام شاعران معاصر ساخت؛ تا جوانی و میانسالی‌ با موسیقی ترانه‌هایی که امروز برایمان خاطره‌انگیز است و فیلمهایی که با موسیقی متن او همراه بود. یادش شاد و گرامی‌باد.

ترانه‌ها:
با من بمان (ایرج جنتی‌عطایی، عارف)
قصه شهر سکوت (اردلان سرافرز، عارف)
گل گلدون من (فرهاد شیبانی، سیمین غانم)
پُر کن پیاله را (فریدون مشیری، محمدرضا شجریان)

صدای شاعر:
کاشفان فروتن شوکران (سروده و صدای احمد شاملو)

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان:
«آهنگهای محلی» (پری زنگنه ـ ۱۳۵۴)
«غزلیات مولوی» (صدای:‌ احمد شاملو ـ ۱۳۵۱)
«حافظ» (با صدا و به روایت احمد شاملو ـ ۱۳۵۱)
«شعرهای سعدی» (صدای: هوشنگ ابتهاج ـ ۱۳۵۲)
«رباعیات خیام» (صدای: احمد شاملو ـ محمدرضا شجریان ۱۳۵۱)
«شعرهای رودکی» (صدای: منوچهر انور ـ آواز: پری زنگنه ـ ۱۳۵۲)
«شعرهای مهدی اخوان ثالث» (صدای: مهدی اخوان‌ثالث ـ ۱۳۵۲)
«آهو و پرنده‌ها» (نوشته: نیما یوشیج ـ روایت: احمد شاملو ـ ۱۳۵۱)

* * *

احمد شاملو: آخرِ بازی (صدای شاعر)

احمد شاملو آخر بازی

آخرِ بازی
سروده و صدای:‌ احمد شاملو
موسیقی: مرتضی حنانه

آخرِ بازی

عاشقان
سرشکسته گذشتند،
شرمسارِ ترانه‌های بی‌هنگامِ خویش.

و کوچه‌ها
بی‌زمزمه ماند و صدای پا.

سربازان
شکسته گذشتند،
خسته
بر اسبانِ تشریح،
و لَتّه‌های بی‌رنگِ غروری
نگونسار
بر نیزه‌هایشان.

تو را چه سود
فخر به فلک بَر
فروختن
هنگامی که
هر غبارِ راهِ لعنت‌شده نفرینَت می‌کند؟

تو را چه سود از باغ و درخت
که با یاس‌ها
به داس سخن گفته‌ای.

آنجا که قدم برنهاده باشی
گیاه
از رُستن تن می‌زند
چرا که تو
تقوای خاک و آب را
هرگز
باور نداشتی.

فغان! که سرگذشتِ ما
سرودِ بی‌اعتقادِ سربازانِ تو بود
که از فتحِ قلعه‌ی روسبیان
بازمی‌آمدند.
باش تا نفرینِ دوزخ از تو چه سازد،
که مادرانِ سیاه‌پوش
ــ داغدارانِ زیباترین فرزندانِ آفتاب و باد ــ
هنوز از سجاده‌ها
سر برنگرفته‌اند!

۲۶ دیِ ۱۳۵۷
لندن

* * *
آثار «احمد شاملو» در سایت «راوی حکایت باقی»

* * *

«فریدون شهبازیان» در کانون پرورش فکری کودکان

فریدون شهبازیان کانون پرورش کودکان و نوجوانان

از جمله آثار او که از سوی «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» منتشر شده، موسیقی متن بر اشعار شاعران بزرگ ایران چون حافظ، مولوی، و خیام (با صدای احمد شاملو)، سعدی (با صدای هوشنگ ابتهاج) رودکی (با صدای منوچهر انور)، و مهدی اخوان‌ثالث (با صدای شاعر) است.
فریدون شهبازیان همچنین بسیاری از ترانه‌های بومی را برای تکخوان، ارکستر و گروه آواز جمعی تنظیم کرد که با صدای پری زنگنه ضبط و پخش شد.

«آهنگهای محلی» (پری زنگنه ـ ۱۳۵۴)
«غزلیات مولوی» (صدای:‌ احمد شاملو ـ ۱۳۵۱)
«حافظ» (با صدا و به روایت احمد شاملو ـ ۱۳۵۱)
«شعرهای سعدی» (صدای: هوشنگ ابتهاج ـ ۱۳۵۲)
«رباعیات خیام» (صدای: احمد شاملو ـ محمدرضا شجریان ۱۳۵۱)
«شعرهای رودکی» (صدای: منوچهر انور ـ آواز: پری زنگنه ـ ۱۳۵۲)
«شعرهای مهدی اخوان ثالث» (صدای: مهدی اخوان‌ثالث ـ ۱۳۵۲)
«آهو و پرنده‌ها» (نوشته: نیما یوشیج ـ روایت: احمد شاملو ـ ۱۳۵۱)
● مجموعه‌ای نوشتاری ـ‌ شنیداری از کارهای کانون پرورش فکری از سال ۱۳۴۴ تا ۱۳۵۷

* * *

محمدرضا شجریان: پر کن پیاله را

محمدرضا شجریان پر کن پیاله را

سرودهٔ «جادوی بی‌اثر» از زنده‌یاد «فریدون مُشیری» را بیشتر با مطلع آن [پُر کُن پیاله را] می‌شناسیم. این شعر اولین‌بار در اوایل دههٔ ۵۰ در برنامهٔ شمارهٔ ۷۷ «گل‌های تازه» [به سرپرستی هوشنگ ابتهاج]، با آهنگی از ساخته‌های «فریدون شهبازیان» و صدای «محمدرضا شجریان» اجرا شد. تکنوازی و جواب آواز در این اجرا از «حبیب‌الله بدیعی» [نوازندهٔ ویولُن] و دکلمهٔ شعر با صدای «آذر پژوهش» است.

ادامه خواندن محمدرضا شجریان: پر کن پیاله را

سیمین غانم: گل گلدون من (مجموعه ترانه‌ها)

سیمین غانم گل گلدون من

شعر ترانه: فرهاد شیبانی
آهنگ‌: فریدون شهبازیان
تنظیم آهنگ: اسفندیار منفردزاده
ترانه‌خوان: سیمین غانم

گل گلدون من شکسته در باد
تو بیا تا دلم نکرده فریاد
گل شب‌بو دیگه شب بو نمی‌ده
کی گل شب‌بو رو از شاخه چیده؟

گوشه‌ی آسمون، پُره رنگین‌کمون
من مثِ تاریکی، تو مثل مهتاب
اگه باد از سر زلف تو نگذره
من میرم گم می‌شم تو جنگل خواب

گل گلدون من، ماه ایوون من
از تو تنها شدم چو ماهی از آب
گل هر آرزو رفته از رنگ و بو
من شدم رودخونه، دلم یه مرداب

آسمون آبی می‌شه
اما گل خورشید رو شاخه‌های بید دلش می‌گیره
دره مهتابی می‌شه
اما گل مهتاب از برکه‌های آب بالا نمی‌ره
تو که دست تکون می‌دی، به ستاره جون می‌دی
می‌شکفه گل از گل باغ!
وقتی چشمات هم میاد؛ دو ستاره کم میاد!
می‌سوزه شقایق از داغ

گل گلدون من، ماه ایوون من
از تو تنها شدم چو ماهی از آب!
گل هر آرزو رفته از رنگ و بو
من شدم رودخونه، دلم یه مرداب

* * *

از سروده‌های «فرهاد شیبانی» در این سایت:
ترانه: گریه (اسفندیار منفردزاده ـ گیتی پاشایی)
ترانه: تنگنا (اسفندیار منفردزاده ـ فریدون فروغی)
ترانه: گل گلدون من (فریبرز لاچینی ـ سیمین غانم)
ترانه: شب‌های تهران (اسفندیار منفردزاده ـ سوسن)

* * *

محمدرضا شجریان: جام تُهی (نگاهنگ)

پُر كُن پیاله را . . .

سرودهٔ «جادوی بی‌اثر» از زنده‌یاد «فریدون مُشیری» را بیشتر با مطلع آن [پُر کُن پیاله را] می‌شناسیم. این شعر اولین‌بار در اوایل دههٔ ۵۰ در برنامهٔ شمارهٔ ۷۷ «گل‌های تازه» [به سرپرستی هوشنگ ابتهاج]، با آهنگی از ساخته‌های «فریدون شهبازیان» و صدای «محمدرضا شجریان» اجرا شد. تکنوازی و جواب آواز در این اجرا از «حبیب‌الله بدیعی» [نوازندهٔ ویولُن] و دکلمهٔ شعر با صدای «آذر پژوهش» است.

جام تهی

پُر كُن پیاله را
كاین آب آتشین
دیری‌ست ره به حال خرابم نمی‌برد!

این جام‌ها ـ كه در پی هم می‌شود تُهی ـ
دریای آتش است كه ‌ریزم به كام خویش،
گرداب می‌رباید و، آبم نمی‌برد

من با سمند سركش و جادویی شراب،
تا بیكران عالم پندار رفته‌ام
تا دشت پُر ستارهٔ اندیشه‌های گرم
تا مرز ناشناختهٔ مرگ و زندگی
تا كوچه‌باغ خاطره‌های گریز پا،
تا شهر یادها . . .
دیگر شراب هم
جز تا كنار بستر خوابم نمی‌برد!

هان ای عُقاب عشق!
از اوج قله‌های مه‌آلود دوردست
پرواز كُن به دشت غم‌انگیز عمر من
آنجا ببر مرا كه شرابم نمی‌برد . . .!

آن بی‌ستاره‌ام كه عقابم نمی‌برد!

در راه زندگی،
با این همه تلاش و تمنا و تشنگی،
با این‌كه ناله می‌كشم از دل كه: آب . . . آب . . .
دیگر فریب هم به سرابم نمی‌برد!

پُر كُن پیاله را . . .

فریدون مُشیری
از مجموعهٔ «بهار را باور کُن»

* * *
اشعار «فریدون مشیری» در این سایت

* * *

مهدی اخوان‌ثالث: پیوندها و باغ (کانون پرورش فکری)

مهدی اخوان ثالث پیوندها و باغ

پیوندها و باغ
کلام و صدا: اخوان‌ثالث
موسیقی: فریدون شهبازیان
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۵۲

ادامه خواندن مهدی اخوان‌ثالث: پیوندها و باغ (کانون پرورش فکری)

error: Content is protected !!