«ویکتور خارا»، گیتاریست، شاعر، آهنگساز و آوازخوان شلیایی برای ما ایرانیان نامی آشناست. اکثر ما اول‌بار نام و صدای او را در سالهای اول پس از انقلاب شنیده‌ایم. به ابتکار «سازمان انتشاراتی، فرهنگی، هنری ابتکار» که «ابراهیم زالزاده» مدیرش بود و با دکلمه‌های «مظفر مقدم» از چند سروده ـ ترانه‌ای که «احمد شاملو» و «محمد زرین‌بال» از او ترجمه کرده بودند.
پیشینه‌ی توصیف «مانده بر جا آتشی از کاروانم» از «تورج نگهبان» در ترانه «سوگند» با صدای «ویگن»؛ و «آتشی ز کاروان جدا مانده» از «بیژن ترقی» که «دلکش» خواند شاید به شعر «اجاق سرد» سروده‌ی «نیما یوشیج» برسد. آنجا که می‌گوید: «مانده از شبهای دورا دور / بر مسیر خامُش جنگل / سنگ‌چینی از اجاقی خُرد / اندرو خاکستر سردی»
هنر گام زمان
سروده و صدای: هوشنگ ابتهاج (ه. الف. سایه)
تار: محمدرضا لطفی
سروده‌ی «یک متر و هفتاد صدم» به شکلی اعلام حضور شاعر نه تنها در عرصه‌ی شعر معاصر ایران که تاکید او بر زن بودن و حقوق شهروندی‌اش است. سیمین بهبهانی این شعر را در مصاحبه‌‌های تلویزیونی نیز دکلمه کرده است. در کلیپ زیر سه نمونه از آن اجراها را بشنوید و ببینید.
امروز (دهم اسفند ماه) در سالروز تولد «نصرت رحمانی» مجموعه‌ای از شعرخوانی‌های او به همراه چند ترانه که بر اساس سروده‌هایی از او اجرا شده را بشنوید. یاد نصرت رحمانی شاد باد و یادمان باشد.
امروز (۲۱ خرداد ماه) سالروز تولد فریدون شهبازیان آهنگساز نام‌آشنای معاصر است.
و اما ترانه‌سرایانی هم داشته‌ایم که در ضمن چند شعر هم به طنز سروده‌اند. مثل «رهی معیری» و اشعار فکاهی او که با نام «زاغچه» در روزنامه «بابا شمل» به چاپ رسیده است.
از بودن و سرودن
محمدرضا شفیعی کدکنی (م. سرشک)
در تاریخ شعر معاصر ایران از «حسین منزوی» به‌عنوان شاعری غزل‌سرا نام برده می‌شود. در سالهای دور اما او در تلاش معاش ترانه هم می‌سرود و بیشتر با اسم مستعار «مهرداد» از آن‌جمله یکی هم ترانه‌ی «آروزها» با صدای گرم و خاطره‌انگیز «محمد نوری» (نمیشه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره).
پروانه‌ای در مشت
کلام و دکلمه: ایرج جنتی‌عطائی
آهنگ و تنظیم: شوبرت آواکیان
ترانه‌خوان: ابراهیم حامدی (ابی)