به یادِ جوانهایی که نورِ چشمِ پدر و مادر، عزیزی از خانواده و آرام جانِ کسی بودند و در این سال پیش چشم‌شان پر کشیدند و رفتند.
برچسب: یادداشت‌های راوی
حکایت آن برنوی دسته نقره‌ای!
این‌که در ترانه‌های ملل دیگر آیا «تیر» و «تفنگ» هم به کار رفته یا نه را نمی‌دانم. در ایران اما بسیاری نوجوانی را با ترانه‌ی کودکانه‌ی «اما تفنگم توش یه فشنگه»، و جوانی را با «تفنگم را بده تا ره بجویم» و شور «تفنگ و گل و گندم داره میاره» طی کرده‌اند. داستان «برنوی دسته کوتاه و نقره‌ای» اما حکایت دیگری‌ست.
فرهاد مهراد: بازم صدای نی میاد!
در سال ۱۳۸۴ سالی پس از درگذشت فرهاد مهراد مجموعه‌ای منتشر شد که در آن کارهایی او از زمان همکاریش با گروه بلک‌کتز (ضبط شده در کلاب کوچینی) تا دکلمه‌هایی به هنگام درمان در پاریس، گنجانده شده بود.
اندر حکایت حذف آن بطری مشکوک! از روی میز
در ادامه‌ی حکایت سانسورهای تصویری در ایران، این‌بار حذف یک عدد بطری مشکوک! از روی میز کشتی‌گیران ایرانی را در سفرشان به سوئد در سال ۱۳۳۳ خورشیدی ببینید و بخوانید.
«داش‌آکل» در سینما، تئاتر و ترانه‌های ایرانی
داش آکل نام یکی از داستانهای کوتاه مجموعهی سه قطره خون به قلم صادق هدایت است که با این جمله شروع می‌شود: «همه‌ی اهل شیراز می‌دانستند که داش‌آکل و کاکا رستم سایه‌ی یکدیگر را با تیر می‌زدند.»
قمرالملوک وزیری: دلی آتشین بر سینه‌ی مزار او
از شاعران معاصر بوده‌اند کسانی که پیش از مرگ برای سنگ مزار خود شعری سرود‌ه‌اند. پروین اعتصامی، (این که خاک سیهش بالین است، اختر چرخ ادب پروین است)، ایرج میرزا، (این که خفته است در این خاک منم، ایرجم ایرج شیرین‌سخنم)، رهی معیری (در اینجا شاعری غمناک خفته، رهی در سینه‌ی این خاک خفته).
به یاد «پرویز شاپور» کاریکلماتوریست معاصر
امروز (۱۶ مرداد ماه) سالروز درگذشت «پرویز شاپور» است. شهرت او نه فقط از پیوندش با «فروغ فرخزاد» که از جملات طنزی نیز هست که «احمد شاملو» عنوان «کاریکلماتور» را بر آنها گذاشت.
قاصدک: یادواره صمد بهرنگی (انتشارات ابتکار)
«موسسۀ فرهنگی ابتکار» با مدیریت ابراهیم زال‌زاده در عمر کوتاه فعالیت خود، چند مجموعهی شنیداری در معرفی شعر جهان و داستان کودکان، و در سال ۱۳۵۸ دو یادواره‌ی ارزشمند در بزرگداشت «خسرو گلسرخی» و «صمد بهرنگی» منتشر کرد.
یادی از «رضا ناروند» و نغمه‌های به یادگار مانده از او
نام «رضا ناروند» را شاید خیلی‌ها نشنیده باشند، اما کمتر کسی را می‌بینید از ترانه‌هایی که او ملودی یا آهنگش را ساخته است چیزی نشنیده باشد.
ادامه خواندن یادی از «رضا ناروند» و نغمه‌های به یادگار مانده از او
بود و نبودِ «حبیب‌الله‌‌خان بلور»
قبلا در باره‌ی دعوت باشگاهی در استکهلم، پایتخت سوئد از کشتی‌گیران ایرانی نوشته‌ام. (لینک آن مطلب را پایین برگه‌ی این عکس گذاشته‌ام.)