برچسب: ایرج جنتی‌عطایی

اگه برم اگه برم، رنگ گریه با صدامه
اگه نرم اگه نرم؛ روز مرگ خنده‌هامه
نمی‌تونم رها کُنم خودمو از این اسیری
کُجا برم؛ کُجا برم؛ زنجیر غمت به پامه
به من بگو؛ بگو به من دیروز برات چی بودم
«عروس حجله بسته»
امروز برات چی هستم
«عروسکِ شکسته»
دستای تو دیگه دستِ یه مهربون نیست
حرفای تو دیگه حرفِ یه همزبون نیست

چه می‌دونی چه دردی‌یه تو کاسه‌ی سیاه و ماتِ چشم عروسک
چه می‌دونی چه حرفی‌یه رو لبای غمزده‌ی بی‌خشم عروسک
«عروس حجله بسته»
امروز برات چی هستم
«عروسکِ شکسته»
فانوس بزرگِ عشق تو بی‌فروغ بود
حرفای قشنگت مثل خودت دروغ بود

عروسکِ شکسته‌ایی که همه تنش نگاهه
به خاطر نگاه تو، چشم شیشه‌ایش به راهه
وقتی میآی زمستونش پُر لاله‌های سُرخه
وقتی میری بهارش‌م پُر لاله‌ی سیاهه
به من بگو؛ بگو به من دیروز برات چی بودم
«عروس حجله بسته»
امروز برات چی هستم
«عروسکِ شکسته»
فانوس بزرگ عشق تو بی‌فروغ بود
حرفای قشنگت مثل خودت دروغ بود

* * *