در سالهای دور رسم بود افراد عکسی همراه با خط و امضاء خود به دوستان و همکاران خود یادگار بدهند. پس به عکاسخانه میرفتند و عکسی به این منظور میگرفتند. نمونهاش عکس بانو مرضیه که به جواد لشگری آهنگساز برخی از ترانههای او تقدیم شده است.
● ترانهشناسی جواد لشگری (مرضیه)
* * *
به هنرمند گرامی آقای [احمد] ابراهیمی که صدای گرمش مستی شراب میبخشد.
سیمین بهبهانی
احمد ابراهیمی (زاده ۱۳۰۵ در اورامانات کردستان ـ درگذشته ۴ تیر ۱۳۹۲ در تهران) خواننده و استاد آواز ایرانی بود. او در طول فعالیت هنری خود با استادان بزرگ موسیقی ایران نظیر ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، حسین تهرانی، غلامحسین بنان، ادیب خوانساری آشنایی و همکاری داشت.
* * *
یادنامهی «سیمین بهبهانی» در این سایت
* * *
جمشید ارجمند را دوستداران سینما بهعنوان منتقد فیلم، خوانندگان مطبوعات بهعنوان سردبیر بخش هنری ماهنامهی رودکی، و اهالی کتاب در مقام مترجم، نویسنده و ویراستار دهها کتاب معتبر میشناسند. او اما سرایندهی ترانههایی از جمله «دامنکشان» با صدای ویگن و چند ترانهی مشهور با صدای الهه است. شاعر هفت ترانهای که در برنامههای گلها پخش شد.
کرنولوژیکال در معنا یعنی کارنامهی عملکرد شخص در سالهای گذشته و مرور فعالیتهایش در دوران کاری او. نوعی «یادکارنامه» و نمونهی مثالش این ترانه با صدای هاتف که در آن یاشار هاشمزاده (ترانهسرا) از فیلمهای علی حاتمی نام میبرد.
ما «کریسمس» را بابت همزیستی با ارامنهی مقیم ایران میشناسیم. ارامنه که شاخهای از ارتدکس هستند بر این باورند عیسیبنمریم، ششم ژانویه (۱۶ دیماه) متولد شده و آن را با نام «جروشنک» جشن میگیرند. در واقع اگر قرار است کریسمس را به هموطنان ارمنی تبریک بگوییم، باید امروز باشد.
این ترانه که حال و هوای آوازهای کلیسایی را دارد اما ربطی به کریسمس و تولد عیسی مسیح ندارد. به زبان ارمنی است و شنیدنی؛ و بهانۀ یادآوری این روز. ماریام ماتوسیان آن را خوانده است و گویا از آمدن دُرنا یا لکلکها میگوید و خبرهایی که با خود میآورد.
* * *
در آن سالها که هنوز فیلم رنگی به ایران نیامده بود. در عکاسخانهها کسی بود که هنر و فوت و فن رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید را بلد بود. این عکس امضاء شدهٔ «دلکش» برای «هنرمند جوان جواد لشگری» نمونهای از آن عکسهای بعدا رنگی شده است.
* * *
کرنولوژیکال در معنا یعنی کارنامهی عملکرد شخص در سالهای گذشته و مرور فعالیتهایش در دوران کاری او. نوعی «یادکارنامه» و نمونهی مثالش این ترانه با صدای دامون نوردین که در آن یاشار هاشمزاده (ترانهسرا) از فیلمهای بهرام بیضایی نام میبرد.
(تقدیم به لشگری، هنرمند ارجمند ـ الهه)
در سالهای دور رسم بود افراد عکسی همراه با خط و امضاء خود به دوستان و همکاران خود یادگار بدهند. پس به عکاسخانه میرفتند و عکسی به این منظور میگرفتند. نمونهاش عکس بانو الهه که به جواد لشگری آهنگساز برخی از ترانههای او تقدیم شده است.
● ترانهشناسی جواد لشگری (الهه)
* * *
«آلما مایکیال» همسر و همراه همیشهی «هوشنگ ابتهاج؛ و بخشی از آرامش خاطر شاعر در طول سالیان زندگی همانا همدلی و مدیریت این بانوی بزرگوار بود. امروز (۹ مهر ماه) در شصتوپنجمین سال از پیمان زناشویی آن دو، حکایت عقد این ازدواج را به روایت «سایه» بخوانید.
دکتر هادی شفائیه را پدر عکاسی نوین در ایران مینامند. هنرمندی خودآموخته که به مقام استادی صاحبسبک رسید. یادگارهای او از دیدارهایش با هنرمندان و چهرههای نامآشنای هنر و ادبیات معاصر ایران، کسانی چون نیما یوشیج، و احمد شاملو تا امروز و همیشه ماندگار است.
ادامه خواندن صد سالگی «هادی شفائیه» و یادگارهای ماندگار او.